در میان زلف تو شب های ظلمانی خوش است اختیارم دست تو هر جا که میرانی خوش است چشم در چشم تو رقصیدن چه حال دلکشیست با تو خلوت کردن و رفتن به مهمانی خوش است من اسیر آن دو چشم دلفریب و سرکشم با لبت آبی اسیری را بنوشانی خوش است سر به زانوی تو بگذارم چه خواب راحتی بر سرم گاهی اگر گیسو بیفشانی خوش است دست در دست تو و کوچه به کوچه حرف نو گر ببارد یا بنارد ابر بارانی خوش است من برایت میدهم جان گر نمیدانی بدان دوستت دارم برای حرف پایانی خوش است