خالی ز آغوش منی چون غصه بر دوش منی شادم که تو آسوده ای فارغ ز فرداهای من ای مهربان جانان من محبوبه ی زیبای من روح لطیف شعر می ابریشم و دیبای من از من چنین دلگیری و خود را ز من میگیری و از خلوتم پا میکشی از خواب و هر رویایی من از من که روگردان شدی افسانه ی دوران شدی سیمرغ کوه قافی و دوری از این دنیای من خالی ز آغوش منی چون غصه بر دوش منی شادم که تو آسوده ای فارغ ز فرداهای من ای مهربان جانان من محبوبه ی زیبای من روح لطیف شعر امین ابریشم و دیبای من